Bewondering

Afgelopen vrijdag was het eindelijk zover, de opening van de expo Meesterwerk II, waar "de meester" en zijn 50 leerlingen aan meedoen. Ik heb daarvoor o.a. The blue gondolas laten ophangen, een schilderij van alweer zo'n 3 jaar geleden. 

Zelf ben ik zeer kritisch op mijn werken, maar zie elk jaar weer vooruitgang. Misschien juist daardoor! De Blue Gondolas zou ik nu bijvoorbeeld anders hebben geschilderd,  maar het is wel super gaaf als ik al die belangstellenden zie met hun neus bovenop mijn schilderij. Dat geeft mij dan weer een hoop voldoening, dat dan weer wel! 

Lees meer >> | 434 keer bekeken

In rep en roer

Ook al kan ik al een beetje schilderen, een Meester hebben is altijd handig! En het praten met medeleerlingen over kunst brengt weer inspiratie met zich mee.

Nu is iedereen in rep en roer, de Meester én leerlingen, want we gaan weer met z'n allen exposeren in Museum Soest. Vier jaar geleden hebben we ook zoiets gedaan met een spetterende opening in het museum, maar helaas viel de rest in de Corona tijd. En nu gaan we de volle 3 maanden er gewoon vet van genieten!

Lees meer >> | 453 keer bekeken

Atmosferisch perspectief

Lang, láng geleden op de middelbare school, had ik geleerd wat vogelperspectief, ik- perspectief en kikkerperspectief was. U weet wel, zo'n tekening met behulp van lijntjes die in één punt verdwijnen.

Maar de eerste keer dat ik van een 4e mogelijkheid hoorde, was tijdens mijn eerste schilderlessen bij de kunstenaar Zura Kalanda, toen we midden in een bloemenveld schilderles hadden: "Die bomen in de verte schilder je vaag, een beetje grijzig." zei hij. Pas bij Peter hoorde ik dat dat "atmosferisch perspectief" heet. De atmosfeer maakt dat het onderwerp in de verte vaag, vager, vaagst worden, afhankelijk van heldere lucht of vette mist.

Lees meer >> | 445 keer bekeken

Het kan ook andersom!

Afgelopen voorjaar waren we op reis in Denemarken en bezochten we het schitterende landgoed van Augustenborg in het zuiden van het land. Mijn fotografenhart maakte weer wilde sprongen: het was hier zó sprookjesachtig mooi! Elk moment kon er een elfje verschijnen vanuit het zachte bed van bosanamoontjes. En een tal van mooie beelden verschenen voor mijn lens. 

Lees meer >> | 471 keer bekeken

Hilariteit!

"Havana Dream" is afgelopen zomer verkocht, maar één van de giclées zijn nog in mijn bezit. Ik kijk er altijd met een glimlach naar, want het schilderij geeft mij goede herinneringen aan onze grote reis door Cuba. En daarnaast ook een hilarische :-)

Lees meer >> | 488 keer bekeken

Mijn eerste solo expo!

De zondag na de officiële opening in Arishock in Soest kon ik tevreden neerstrijken in de achtertuin en lekker nagenieten van het succes de avond daarvoor. Wat geweldig is dit: zoveel blije mensen die van mijn kunst genieten! Zelf stroomde ik over van energie en ik was natuurlijk super trots, want het was mijn allereerste solo expositie. En ik moet zeggen:  het smaakt naar meer!

Lees meer >> | 489 keer bekeken

Een stukje ziel in mijn schilderijen

En plots ... zijn er 2 schilderijen van mij verkocht. Het is een heel dubbel gevoel: túúrlijk ben ik super blij met de verkoop, heb ik andere mensen blij gemaakt met mijn kunst. En aan de andere kant voelt het alsof 2 van mijn kindjes plots weg zijn gegaan.

Lees meer >> | 511 keer bekeken

Over rozen en perspectieven

Het leven van een fijnschilder, die ook houdt van architectuur op het doek, gaat niet altijd over rozen.

Deze avond heb ik allerlei bedenkingen bij het kijken naar mijn foto van de Westergasfabriek in Amsterdam: "Er zit toch meer perspectief in een bijna platte gevel dan ik dacht" en "Als ik nou 30 cm meer naar rechts had gestaan tijdens het maken van de foto, ligt dan het verdwijnpunt ook ergens anders?" en "Zie ik nou goed dat de metselaar heeft gesjoemeld, nee toch?"

Lees meer >> | 560 keer bekeken

Nu snap ik hoe het brein van een surrealist werkt

Ik zit in mijn werkkamer en kijk dromerig naar buiten. Het sneeuwt! Heel traag dwarrelen dikke witte sneeuwvlokken naar beneden, ze zien er zacht en poezelig uit. Ik glimlach: wat schattig!

Plots ontwikkelde er een beeld in mijn brein die werd getriggert door "zachte witte poezelige dotjes sneeuw". Een potentieel schilderij verscheen er voor mijn ogen: een prachtig landschap en dikke sneeuwvlokken in de vorm van witte kittens die genieten en die me ondeugend aankijken. 

Lees meer >> | 566 keer bekeken

Een aparte gewaarwording!

Afgelopen week had ik een hele aparte gewaarwording: ik liep in mijn eigen schilderij! Althans, zo voelde het ècht.

We waren weer in Venetië en ik wilde heel graag naar de St. Giorgio kathedraal dat op het eiland lag tegenover het San Marco. Misschien was er niet zoveel te zien voor de gemiddelde toerist, maar voor mij betekende het: de overkant van The Blue Gondolas, het schilderij dat ik 2 jaar geleden geschilderd had!

Lees meer >> | 600 keer bekeken