Afgelopen week had ik een hele aparte gewaarwording: ik liep in mijn eigen schilderij! Althans, zo voelde het ècht.

We waren weer in Venetië en ik wilde heel graag naar de St. Giorgio kathedraal dat op het eiland lag tegenover het San Marco. Misschien was er niet zoveel te zien voor de gemiddelde toerist, maar voor mij betekende het: de overkant van The Blue Gondolas, het schilderij dat ik 2 jaar geleden geschilderd had!

Ik stond popelend bij de reling van de busboot die mij naar het St. Georgio bracht. Wauw, daar was het 6 hoekige torentje wat qua perspectief even een kleine schilder uitdaging was geweest. En dáár de zuilen van de kathedraal: ze waren van dichtbij net zo imposant. Eenmaal op de kade bekeek ik de details die ik met zoveel liefde had geschilderd! Ik voelde verrukking, trots, bewondering, alles tegelijk. De kunst van schilderen en architectuur vloeiden ineen!