Ik kan het me nog heel goed herinneren toen we vorig jaar door de rustige grachtjes van Venetië gleden. Het was Covid tijd en de toeristen bleven grotendeels uit. Maar nu konden we genieten van de serene sfeer. Ergens klonk klassieke muziek uit een pallazzo en het klonkt bijna theatraal over het rustige water. Kippevel! 

Het volgende moment gleed onze gondel langs een ander grachtje. Het licht was geweldig. Een gondelier stond op het punt om te vertrekken. Mijn spiegelreflex had ik bij de hand en schoot snel een foto voordat het moment weer voorbij was. 

Deze foto, met de vele palazzo's rond de gracht, een brug en mooie perspectieven, is mijn inspiratie voor "Venice in 2020". Ik ben afgelopen weekend begonnen met de opzet, en ohhh, wat veel lijntjes! En alles moet uiteraard in het goede perspectief. Sommige mensen zeiden: "Waar begin je aan!" Maar ik word er een beetje zen van: alleen maar lijntjes trekken naar één punt en je gedachten zijn helemaal leeg. Heerlijk!