Wat heb ik genoten om mijn hyperrealistische schilderij ‘Havana Dream’ te maken.

De allereerste stap daarvan was onze reis naar Cuba. Ondanks de moeilijke leefomstandigheden, maken de Cubanen hun leven tot een feest, vol met vrolijkheid, muziek en kleur. Aan nieuwe spullen kunnen ze nauwelijks komen en dus knappen ze alles op wat zij nog kunnen gebruiken. De auto’s uit de tijd rond de Revolutie bestaan nog steeds, worden gekoesterd en opgepoetst tot een droom van een auto.

Eén van de vele foto’s waarmee we thuis kwamen, inspireerde mij om Havana Dream te maken. De kleurrijke auto: daarmee kan een Cubaan nog wat extra geld kan verdienen door als taxi te fungeren. In de glimmende carrosserie zie je een klein stukje Havana, vlakbij het Revolutieplein. Een deel van die foto heb ik gebruikt voor het schilderij.

Tijdens mijn uurtjes in het atelier klonk de salsa muziek uit de boxen. Mijn gedachten gingen terug naar het verhaal van een Cubaanse; over het leven wat daar niet altijd gemakkelijk is. Wat ik daarvan heb geleerd, is dat je altijd iets van je leven kan maken, wat de situatie ook is. De muziek uit de boxen, bracht me ook de herinnering van de brede glimlach op hun gezichten, hun spontane meezingen toen ik een Cubaans liedje neuriede op straat. Cuba, je hebt mijn hart gestolen!

‘Havana Dream’ staat nu te drogen in mijn huiskamer. Elke dag tovert het weer een glimlach op mijn gezicht. De herinneringen van vrolijkheid, warmte en passie staan in mijn geheugen gegrift. En dat is ook wat het schilderij uitstraalt.